Cooper T51, 1960 Monaco GP, Chris Bristow
Formula 1'in vahşi sürücülerinden sayılan Bristow, tehlikeli ve agresif sürüşüyle tanınıyordu. Ancak olumlu haliyle olmak üzere benzer şekilde günümüzde tanınan Lewis Hamilton 23'ünde şampiyon olurken Britanyalı Bristow Spa'da Moss'un bacaklarını, burnunu, üç kaburgasını kırdığı, Alan Stacey'nin hayatını kaybettiği yarışta kariyerini ve hayatını korkunç bir kaza ile noktalayacaktı. Aşağıdaki fotoğraf o ölmeden yaklaşık 20 gün önce Monaco'da çekildi. Aracın renkleri belli olsun diye bir de model resmi koyalım hatta.
Porsche 718, Monza GP 1960, Edgar Barth
Edgar Barth, aynı zamanda F2 sınıfında da yarışmış olan 718 ile Monza'da. 718'in akıcı ve yuvarlak hatlı görünümü klasik Porsche tarzında. İlginç bir not da Edgar'ın oğlu Jürgen'in bir 908 ile-Porsche, Peugeot değil- 1977'de Le Mans 24 Saat galibi olması.
Ferrari 158, 1964 Watkins Glen GP, John Surtees
Bu konuda ise alıntıyı F1 ve yarışılabilen her şeyin ansiklopedisi Kürşat Zaman'dan yapmak istiyorum:
"Aslında herşey 250LM modelinin Ferrari tarafından GTC sınıfında homologe edilmesiyle başladı.FIA kısa süre sonra sadece 32 adet üretilmiş bir aracın GTC sınıfında yarışamayacağını belirterek (GTC sınıfında minimum 100 adetlik üretim öngörülmekteydi) 250 LM'in homologasyonunu geçersiz sayınca kızılca kıyamet koptu.
Üstelik ortadan motoru Ferrari 250 LM' diğer sınıflara da uymadığından çoğu sadece yarışmak için üretilen 32 adet araç tek kelimeyle ortada kaldı.
Enzo Ferrari kararı protesto ederek FIA'yı ve İtalyan otoriteleri Ferrari takımını yarışlardan çekmekle tehdit etti ve o senenin son iki yarışı olan Watkins Glen ve Hermanos Rodriguez'de Ferrari pilotları John Surtees ve Lorenzo Bandini,NART'ın mavi-beyaz renkleriyle piste çıktılar.Fotoğraftaki pist Watkins Glen ve pilot John Surtees.Ben ilk kez bunu okuduğumda kullanılan araçlar 1512 olarak belirtilmişti ve bu hataya birkaç yerde daha rastladım ancak fotoğraftan çok açık bir şekilde aracın 1512 değil 158 olduğunu görebilirsiniz motor detayından (1.5 litre + 8 silindir = 158)
Jim Clark yarıştığı tüm sezonlarda olduğu gibi gridin açık ara en hızlı pilotuydu ve Lotus 33 doğru şartlarda muhteşem bir hıza sahipti.Ancak tavşan/kaplumbağa denkleminin şaşmaz esasları burada da geçerliydi ve şampiyonluk yarışı Surtees'in Ferrari'si ve Graham Hill'in BRM'i arasında sonuçlandı son etapta.Hill daha fazla puan aldı ancak en iyi altı derece kabul edildiğinden şampiyonluk sezonun en iyisi olmaktan çok uzak olan John Surtees'e kaldı.
Hem motosiklet dünya şampiyonası hem de Formula1'de şampiyon olmayı başaran tek pilot olan John Surtees'e büyük saygım vardır ancak şampiyonluğunu biraz Denny Hulme,biraz Keke Rosberg'in şampiyonluklarına benzer koşullar arasında kazandı açık konuşmak gerekirse.
NOT:Ferrari 250LM'e dönersek.Araç ancak Grup 4 sınıfının pistlere çıkmasının ardından yeniden homologasyonu yapılarak pistlerde görülebildi ve 1969 yılına kadar özellikle amerika kıtasında pek çok yarışa katılarak ömrünü tamamladı."
Sonuçta ise Il Commendatore kazandı ve Ferrari F1'de kaldı. İyi ki de kalmış...
Ferrari 156, 1961 Monza GP, Wolfgang Von Trips
Açık ara en sevdiğim Ferrari, Schumi'nin açık ara en sevdiği pistte, Formula 1'in asilzadelerinden Von Trips'in kontrolünde. Ön taraftaki muazzam hava girişlerinin bir benzeri 1958 Ain Diab'da Masten Gregory tarafından bir 250F'e uygulanmıştı, sonra ise uzun süre hatırlanacak tasarımı ve ilk Amerikan şampiyon Phil Hill'in kullandığı araç imajıyla günümüzün F430'una da ilham verdi.
Lotus 49B, 1968 Monaco GP, Graham Hill
Formula 1'in gelişme döneminde gelir kaynağının çok büyük kısmını aldığı tütün reklamlarının başlangıcı bu yarışa dayanıyor efendim. Hatta F1'de tütün reklamları için de bir yazı var, buradan ulaşmak isterseniz.
Honda RA301, 1968 Spa GP, John Surtees
Rouen'de yeni araç RA302'yi kullanmayı reddedecek olan John Surtees, RA302'nin selefi ile. Şanssız Jo Schlesser ise RA302 ile hayatını kaybedip 2006'ya kadar gelmeyecek olan Honda'nın bu kararı almasına sebep olmuştu.
McLaren M7A, 1968 İspanya GP, Denny Hulme
McLaren turuncusunun '67 dünya şampiyonuyla biraraya geldiği an. Gerçi bir McLaren sürücüsünün şampiyon olması için Fittipaldi'ye kadar beklemek gerekti.
Porsche 804, 1962 İngiltere GP, Dan Gurney
Çok sevdiğim Porsche, çok yakışan gümüş renkle Aintree'de.
Matra MS11, 1968 Meksika GP, Henry Pescarolo
Le Mans efsanesi, tüm sakalıyla yeşil burunlu Matra'sını sürüyor.
Lotus 33, 1965 Nürburgring GP, Jim Clark
Lotus koymamak ayıp olurdu, ben de en güzelini seçtim. Sarı şeridine, Britanya Yarış Yeşili'ne kurban.
1970'ler de gelir bir ara... Sağolun okuduğunuz için.
By Mali SELIŞIK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder